۱۳۹۸ اسفند ۹, جمعه

۳۰۰ کودک یتیم در سبزوار حامی ندارند

۹ اسفند ۱۳۹۸،‏ ۱۳:۴۶

کد خبرنگار: 2191

کد خبر: 83693163

۱ نفر

۳۰۰ کودک یتیم در سبزوار حامی ندارند

سبزوار- ایرنا- ۳۰۰ کودک یتیم و محسنین در شهرستان سبزوار حامی ندارند و چشم انتظار حمایت خیران و حامیان هستند.

مدیر کمیته امداد امام خمینی (ره) سبزوار روز جمعه با بیان این مطلب به خبرنگار ایرنا گفت: خیران و نیکوکاران با بهره گیری از فرصت ماههای پر فضیلت رجب، شعبان و رمضان به کمک فرزندان ایتام و فرزندان مشمول محسنین بشتابند.
محمد داورزنی افزود: از ابتدای امسال تاکنون ۴۶۰ حامی ایتام و نیازمندان در سبزوار جذب شده‌اند که با کمکهای خود فرزندان معنوی شان را مورد حمایت قرار داده‌اند.
وی اضافه کرد: در مجموع ۹۵۰ کودک یتیم و مشمول طرح محسنین در شهرستان سبزوار زیر پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) هستند که ۳۰۰ نفر آنها بدون حامی هستند.
۲۴ هزار نفر از جمعیت شهرستان ۳۰۶ هزار نفری سبزوار در قالب ۱۲ هزار و ۵۰۰ خانوار زیر پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) هستند.
سبزوار در ۲۳۰ کیلومتری غرب مشهد قرار دارد.

۱۳۹۸ اسفند ۷, چهارشنبه

کرونا در کمین کودکان کار و خیابان

به گفته مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان

کرونا در کمین کودکان کار و خیابان ‏

سایز متن /

براساس آمارهای رسمی وزارت کار نزدیک به ٥٠٠ هزار کودک کار در کشور وجود دارد. آماری که احتمالا قدری بیشتر است.وزارت بهداشت، که انگشت‌ سایر نهادها برای ایجاد دستورالعمل و پیشگیری به سمت آن است، هنوز درباره جلوگیری از شیوع کرونا ‌در میان گروه‌هایی مانند کودکان کار و خیابان اظهارنظر روشنی نکرده است.

به نقل ازصدانیوز،مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان: چون زندگی بسیاری از این کودکان کار به صورت کمپی است و آنها با هم غذا می‌خورند، طبیعتا امکانات محافظت از خود را هم در ‏مقابل این بیماری خاص ندارند. از طرف دیگر به این کودکان آموزش هم داده نمی‌شود. در مبحث آموزش این روزها گفته می‌شود ‏که دست‌ها به کرات شسته شود. از طرف دیگر، شرایط زندگی کودکان و نداشتن اسکان مناسب هم این امکانات را به کودکان نمی‌دهد. ‏آموزش هم که بدون امکانات بی‌فایده است. از طرف دیگر، دسترسی این کودکان به رسانه‌ها کمتر است و نمی‌دانند چگونه باید از خود محافظت کنند

کرونا در کمین کودکان کار و خیابان ‏

‌«دستکش یا ماسک نداری؟» دست‌هایش را از داخل سطل بیرون می‌آورد و متعجب نگاه می‌کند. «مامور دستکشی؟» «ندارم» را ‌همزمان با به حرکت درآوردن چرخ و گونی زباله‌ها روی زمین به زبان می‌آورد. «از کرونا چیزی می‌دانی؟» ابروهایش را در هم می‌کشد. ‌سرش را توأمان تکان می‌دهد و این یعنی هنوز خبر بد را نشنیده است. ‌

او نمی‌داند کرونا چیست

نامش نصیر است، قد و قواره‌اش بیش از ١۵‌سال را نشان نمی‌دهد اما خودش از گفتن سن واقعی‌اش طفره می‌رود، زبانش مدام میان ١٨ ‌و ١٩ می‌چرخد اما ثابت نمی‌شود. از اهالی شهریار تهران است، شب‌ها به تهران می‌آید و زباله‌های خشک پلاستیکی را از هم تفکیک ‌می‌کند. «از کرونا چیزی نشنیدی نصیر؟ نمی‌ترسی بیمار شوی؟» قدم‌هایش روی آسفالت خیابان، سروصدای زیادی به پا می‌کند. دو ‌خواهر و یک برادر کوچک‌تر از خودش دارد که گاهی با او همراهی می‌کنند. همراهی که البته او رضایتی از آن ندارد. «خودم بیام کار کنم ‌بهتره. این‌طوری راضی‌ترم. من که نمی‌دونم چیه اما هرچی باشه، کار من سرجاشه.» سرعت قدم‌هایش همگام با سرعت ادای کلماتش ‌می‌شود و این یعنی تمایلی به ادامه گفت‌وگو ندارد. جمله ماسک بزن، هنوز به نقطه نرسیده که صدای خنده‌اش با حرکت دستش، ‌شمایل بی‌اعتنایی به خود می‌گیرد و دور می‌شود. ‌

برابر گزارش‌های رسمی هفته گذشته، سرانجام نخستین موارد ابتلا به بیماری کرونا در شهر قم شناسایی شد. در روزهای گذشته تبلیغ ‌رعایت نکات بهداشتی از سوی مسئولان موجب شده بسیاری از شهروندان از وسایلی مانند ماسک و دستکش استفاده کنند. در این ‌میان اما به نظر می‌رسد برخی گروه‌های در معرض خطر در چرخه پیشگیری از بیماری کرونا جا مانده‌اند. گروهی که به کودکان کار و ‌خیابان شناخته می‌شوند و پراکندگی آنها این روزها، در کارگاه‌های زباله‌گردی، چهارراه‌های شلوغ و حتی مترو و بی‌آرتی بیشتر از ‌هر وقتی است. این گروه از کودکان که گاهی به استخدام پیمانکاران مدیریت شهری در می‌آیند، جزو آسیب‌پذیرترین گروه‌ها به شمار ‌می‌روند.

براساس آمارهای رسمی وزارت کار نزدیک به ۵٠٠ هزار کودک کار در کشور وجود دارد. آماری که احتمالا قدری بیشتر است. ناهید تاج‌الدین، ‌نماینده مردم اصفهان در گفت‌وگویی که د‌ر سال ٩۶ با خبرگزاری تسنیم انجام داد، گفته بود به دلیل اینکه اغلب کودکان کار هیچ‌گونه ‌اوراق هویتی برای شناسایی ندارند، نمی‌توان تعدادشان را به صورت دقیق تخمین زد. همچنان‌که آمار دقیقی از کودکان کار ‌و خیابان در ارگان‌های رسمی وجود ندارد، آمار مشخصی از نسبت توزیع کار در میان آنها هم موجود نیست. ‌

سال گذشته رضا جعفری رئیس اورژانس اجتماعی کشور، درباره کار کودکان، به ایسنا گفته بود: «حدود ۶۳‌درصد از این کودکان دستفروشی ‌می‌کنند، حدود ۷‌درصد از آنها به شغل پادویی به‌ویژه منطقه بازار مشغول هستند. همچنین ۶‌درصد از آنها به جمع‌آوری ضایعات و ‌زباله‌گردی می‌پردازند.» چندی پیش اما انجمن حمایت از حقوق کودک، آماری منتشر کرد که بر طبق آن مشخص شد، در کشور ‌حدود ١۴‌هزار زباله‌گرد وجود دارد که حدود یک سوم جمعیت آنها را کودکان تشکیل می‌دهند. کودکان شاغل این روزها با شمایل ‌قبلی خود در خیابان‌ها دیده می‌شوند، با همان لباس‌هایی که قبلا تن می‌کردند، با همان رویه‌ای که قبلا داشتند دستفروشی می‌کنند و ‌با همان شرایط به آدم‌ها نزدیک می‌شوند، بی‌آنکه بدانند ممکن است کسی در اطراف‌شان مبتلا به ویروس کرونا باشد و آنها نیز در ‌معرض ابتلا باشند.‌

چرا حالا که تعطیل شدی، خانه نماندی؟

با اسپنددانی در دست، پشت چراغ قرمز ایستاده است. نامش علی است و همیشه پاتوق خودش و دوستانش آریاشهر است، پسری که به ‌گفته خودش کلاس دومی است و عصرها برای کمک خرج خانواده‌اش بعد از مدرسه راهی چهارراه‌های غرب تهران است. «چرا خانه ‌نماندی؟» جمله‌ام را با گزاره‌ امروز هم

گل می‌خواهی ادامه می‌دهد: «امروز که تعطیلم گفتم از صبح بیام بیشتر ‌پول بگیرم.»

از دوستانش خبری نیست، پاتوق‌شان خالی است. «کمی دیرتر میان امروز.» چراغ قرمز هنوز عدد ٨٠ را نشان ‌می‌دهد، این یعنی وقت برای سوال بعدی هم هست. «از کرونا چیزی نشنیدی؟» دست‌هایش را که به لبه شیشه ماشین تکیه داده بود، ‌تکان می‌دهد و بله بلندی می‌گوید. «برای همین اسفند آوردم تا ضدعفونی کنه.» لبخند می‌زند و بین جملاتش حالا یه پولی بده را تکرار ‌می‌کند. «بچه‌ها نمی‌گیرن خاله، حالا یه پولی بهم بده.» جمله آخرش را نقطه می‌رساند، سرفه می‌کند و همزمان چراغ سبز روی عدد ٢٠ ‌شمرده می‌شود. ‌

هنوز پروتکل و دستورالعملی وجود ندارد ‌

هرچند پیمانکاران شهرداری همچنان به‌کارگیری کودکان زیر ١٨‌سال را برای زباله‌گردی انکار می‌کنند، اما واقعیت‌های ‌خیابان‌های شهر چیز دیگری نشان می‌دهد. حجت نظری، سخنگوی کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران درباره اینکه ‌چرا شهرداری تاکنون پیمانکارانش را ملزم نکرده که اقدامات ایمنی و امکاناتی به کودکان کار بدهد، به «شهروند» می‌گوید: «گاهی گزارش ‌می‌شود پیمانکاران برای انجام امور از کودکانی استفاده می‌کنند که زیر ١٨‌سال دارند.

ما معمولا اگر با این مسأله مواجه شویم ‌با آن برخورد و ورود می‌کنیم. در این مورد خاص، پروتکلی که در سطح شهر برای آموزش به کودکان برای جلوگیری از ‌ابتلا به این ویروس وجود داشته باشد، هنوز تدوین نشده، یعنی نه‌تنها ما بلکه بشریت هنوز آمادگی مواجهه با این ویروس را ندارد و به ‌نظر می‌رسد ما همچنان از سرعت رشد ویروس عقب هستیم.» باید به مجموعه‌های ذی‌ربط شهرداری توصیه‌هایی برای تهیه ‌دستورالعمل شود. عضو شورای شهر تهران، توصیه و دستورالعمل را راه موثری می‌داند: «باید به شرکت شهر سالم و دیگر حوزه‌های ذی‌ربط ‌توصیه کنیم که برای گروه‌های مختلف سنی دستورالعمل‌های خاص خودشان را تهیه و ابلاغ کنند، هرچند که وظیفه اصلی مدیریت ‌شهری نیست اما همکاری لازم است، همچنین از وزارت بهداشت هم می‌خواهیم که به این مسأله خاص ورود کند.» ‌

تنها پروتکل برای زباله گردان بزرگسال است

وزارت بهداشت، که انگشت‌ سایر نهادها برای ایجاد دستورالعمل و پیشگیری به سمت آن است، هنوز درباره جلوگیری از شیوع کرونا ‌در میان گروه‌هایی مانند کودکان کار و خیابان اظهارنظر روشنی نکرده است. تنها گروه خاصی که تاکنون درباره آن صحبت شده است، ‌معتادان ساکن در کمپ اعتیاد بودند.

این پیگیری به ایجاد دستورالعملی برای کمپ‌های ترک اعتیاد منجر شد. گروهی از افراد ساکن ‌کمپ‌های ترک اعتیاد، زباله‌گردان بزرگسالی هستند که در طول روز با کودکان زباله‌گرد دمخورند. در این باره مجتبی غالبی، ‌رئیس کانون سراسری انجمن‌های صنفی کارفرمایی مراکز درمان اعتیاد کشور، به دنبال پایین بودن سیستم ایمنی معتادان و همچنین ‌توجه به رعایت مسائل بهداشتی در نامه‌ای، از معاونت درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواستار اجرای اقدامات ‌پیشگیرانه‌ای به منظور فروکش کردن اپیدمی کرونا در مراکز سرپایی درمان اعتیاد شد‎.

در یکی از بندهای این نامه آمده بود: «از آنجا ‌که بخش قابل توجهی از بیماران مراکز مانند (کارتن‌خواب‌ها و جمع‌آوران ضایعات) به علت سوء تغذیه، ضعف ایمنی، رعایت نکردن ‌بهداشت فردی و تماس با سطوح آلوده، جزء گروه‌های پرخطر ابتلا و انتشار بیماری هستند یک خط ارتباطی مستقیم برای ارجاع ‌موارد مشکوک به کرونا به سیستم بهداشتی درمانی ایجاد شود.»‌

بی‌پولی بدتره یا کرونا؟

‌«این چیزی که می‌گی که از بی‌پولی بدتر نیست؟ باید همه جنسامو تا شب بفروشم، هیچی نفروختم، اگه می‌تونی یه کمکی بهم بکن، این ‌آدامسا تو مغازه ١٠ تومنه، ۵ تومن میدم، حراج کردم.» مترو از روزهای معمول خلوت‌تر به نظر می‌رسد. ایستگاه‌هایی که معمولا یکی در ‌میان کودکان با بسته‌های آدامس و کوله‌پشتی‌هایی روی دوش به آن وارد می‌شوند هم خلوت‌تر هستند. نرگس، شاید تنها دختر بچه‌ای ‌است که خودش را به ایستگاه دروازه دولت رسانده و قرار است در ایستگاه شلوغ بعدی پیاده شود. نگاه‌ها روی صورتش سنگین است. این ‌را خودش هم فهمیده که به هر فردی که نزدیک می‌شود با لهجه‌ای که به نواحی جنوبی کشور نزدیک است، می‌گوید ارزان‌تر از هر وقتی ‌می‌فروشد. وقتی از او می‌پرسم چرا دستکش یا ماسک ندارد، می‌گوید دست‌هایش را تمیز شسته و ماسکش را هم قبل از سوار شدن به ‌این قطار دور انداخته. دست‌هایش را روی صندلی‌هایی که در ایستگاه‌های شلوغ خالی می‌شود، می‌کشد و به مسافران نزدیک می‌شود، ‌آدامس‌هایش فروش نرفته و می‌گوید: «این کرونا که می‌گید از بی‌پولی که بدتر نیست؛ هست؟»‌

فرشید یزدانی، مدیرعامل انجمن حمایت از ‌حقوق کودکان به «شهروند» می‌گوید: «کودکان کار به صورت عام و به صورت خاص در معرض بیشترین آسیب هستند، زیرا امکان و ‌توان جسمی و حمایت از خود را ندارند. نه غذای خوب می‌خورند و نه نوع شرایط زندگی آنها به نحوی است که بتواند آنها را در ‌مقابل ابتلا به بیماری مصون نگه دارد.» ‌

نداشتن اسکان مناسب می‌تواند باعث شیوع این بیماری در بین کودکان کار و خیابان ‌شود. به گفته یزدانی «چون زندگی بسیاری از این کودکان به صورت کمپی است و آنها با هم غذا می‌خورند، طبیعتا امکانات محافظت از خود را هم در ‌مقابل این بیماری خاص ندارند. از طرف دیگر به این کودکان آموزش هم داده نمی‌شود. در مبحث آموزش این روزها گفته می‌شود ‌که دست‌ها به کرات شسته شود. از طرف دیگر، شرایط زندگی کودکان و نداشتن اسکان مناسب هم این امکانات را به کودکان نمی‌دهد. ‌آموزش هم که بدون امکانات بی‌فایده است. از طرف دیگر، دسترسی این کودکان به رسانه‌ها کمتر است و نمی‌دانند که چگونه باید از خود محافظت کنند.» ‌

باید برای کودکان کار چه کرد؟

یزدانی اما اقدام سریع را در این موقعیت لازم می‌داند: «به نظرم باید شهرداری، شورای شهر، بهزیستی و وزارت بهداشت در اقدامی سریع ‌‌سه‌مرحله را برای کمک و پیشگیری از کروناویروس در میان کودکان کار به کار ببندد، در اختیار دادن امکانات حداقلی به این کودکان، ‌شامل دستکش و مواد ضدعفونی‌کننده باید در دستور کار مسئولان قرار گیرد، دوم آموزش استفاده از اینها باید در دستور کار قرار ‌گیرد و سوم هم اصلاح محل اسکان این کودکان است. کودکان کار زباله‌گرد، معمولا در کمپ‌ها و کنار زباله‌هایی که جمع‌‎آوری ‌می‌کنند، می‌خوابند و این اماکن از نظر بهداشتی به شدت سطح پایینی دارد و محدود است. اگر بتوانیم امکانات اسکان موقت برای گذران ‌این دوران را به این کودکان اختصاص دهیم اقدامی موثر است. این کودکان اگر به بیماری دچار شوند، در آمار جایی ندارند و به‌دلیل ‌نداشتن بیمه و امکانات درمانی، احتمالا بیشتر از سایر افراد در معرض آسیب‌اند.»

۱۳۹۸ اسفند ۴, یکشنبه

انفجار مین در قصرشیرین جان یک کودک ۱۴ ساله را گرفت

تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۸:۳۱

انفجار مین در قصرشیرین یک کشته برجا گذاشت

قصرشیرین- ایرنا- فرماندار قصرشیرین گفت: انفجار یک قبضه مین به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی در منطقه تنگاب از توابع بخش مرکزی این شهرستان منجر به کشته شدن یک نوجوان ۱۴ ساله شد.

مرادعلی تاتار روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: در این حادثه یکی از عشایر منطقه تنگاب از توابع بخش مرکزی شهرستان در حین تعلیف احشام با مین به جا مانده از جنگ تحمیلی برخورد کرد و در دم جان باخت.

وی اظهار داشت: از ابتدای امسال تاکنون این نخستین مورد انفجار مین به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی است که منجر به فوت می شود.
با گذشت سال ها از پایان جنگ تحمیلی، مرزنشینان مناطق غربی استان کرمانشاه همانند ساکنان سایر مناطق مرزی همچنان قربانی مین های خاموش و انفجار مهمات عمل نکرده هستند.
جشن پاکسازی ۷۰۰ هزار هکتار از زمین های آلوده به مین استان کرمانشاه بهمن ماه سال ۹۱ با حضور مسوولان برگزار شد اما با این وجود از آن زمان تاکنون چند مورد برخورد خودرو یا انسان با مین های باقی مانده از زمان جنگ تحمیلی در نواحی مرزی این استان مشاهده شده است.
اکنون شرکت های مین زدایی وابسته به وزارت دفاع در مناطق آلوده قصرشیرین مشغول بازنگری و پاکسازی اراضی آلوده به مین هستند.
با وجود تلاش بی وقفه نیروهای پاکسازی میدان های مین، تاکنون تعدادی از مردم مناطق مرزی استان کرمانشاه به ویژه مرزداران، عشایر و نیروهای پاکسازی زمین های آلوده به مین در شهرستان قصرشیرین در اثر برخورد و یا انفجار مین و مهمات به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی شهید، جانباز، مجروح و معلول شده اند.
قصرشیرین در غرب کرمانشاه با بیش ۲۷ هزار تن جمعیت دارای ۱۸۶ کیلومتر مرز با عراق است که در زمان جنگ تحمیلی ۲ سال کامل در اشغال نیروهای بعثی عراق بود و جنگ هشت ساله تحمیلی از این منطقه غربی کشورمان آغاز شد و آخرین نقطه پایان جنگ نیز این منطقه بود.

افزایش ۳۱ درصدی خشونت علیه زنان و دختران در همدان

یک شنبه, ۴ اسفند ۱۳۹۸ ۱۸:۱۷

Facebook Twitter WhatsApp Telegram Balatarin Print

جمشید شیران،‌ معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی همدان،‌ از افزایش نزدیک به ۳۱ درصدی خشونت علیه زنان و دختران در این استان خبر داد.

شیران در گفت‌وگو با پایگاه خبری همدان‌آنلاین اظهار کرد که در ۹ ماه نخست سال جاری ۱۶۱ مورد خشونت علیه زنان و دختران روی داده است. این میزان در مدت مشابه سال گذشته ۱۲۳ مورد بوده و ۳۰.۱ درصد رشد نشان داده است.

به گفته شیران،‌ این زنان و دختران در خانه امن بهزیستی پذیرش شده‌اند.

او اشاره کرد که مردان نیز با سامانه اورژانس اجتماعی تماس گرفته و خشونت فیزیکی خود را گزارش داده‌اند که تعداد آن‌ها در برابر زنان بسیار محدودتر بوده است.

این مقام بهزیستی خشونت فیزیکی، جنسی،‌ عاطفی، روانی و اقتصادی راز از انواع این خشونت‌ها عنوان کرد.

۱۳۹۸ اسفند ۲, جمعه

با برنامه انسداد موانع بی سوادی به صورت جدی پیگیری می شود

کد خبر: ۲۶۱۹۵۳ تعداد نظرات: ۱ نظر تاریخ انتشار : ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۴ مدرسه، دانشگاه و مهارت » آموزش و پرورش با برنامه

موانع بی سوادی به صورت جدی پیگیری می شود "رضوان حکیم زاده" معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در واکنش به اعلام آمار چهار هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل از سوی بنیاد کودک گفت: امسال در ایران حدود ۱۴۱ هزار کودک بازمانده از تحصیل را شناسایی کردیم که خوشبختانه توانستیم به کمک برنامه‌هایی که در نظر گرفتیم ۳۶ هزار نفر از آنان را به مدارس برگردانیم. شعار سال:معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش گفت: از دهیاران، معتمدین محلی و روحانیون برای تغییر در نگرش خانواده‌هایی که اجازه تحصیل به فرزندانشان را نمی‌دهند، کمک می‌گیریم. "رضوان حکیم زاده" معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در واکنش به اعلام آمار چهار هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل از سوی بنیاد کودک گفت: امسال در ایران حدود ۱۴۱ هزار کودک بازمانده از تحصیل را شناسایی کردیم که خوشبختانه توانستیم به کمک برنامه‌هایی که در نظر گرفتیم ۳۶ هزار نفر از آنان را به مدارس برگردانیم. وی ادامه داد: قطعا آنچه که مطلوب ماست، این است که هیچ کودکی بیرون از مدرسه نباشد و همه کودکانی که در سن یادگیری و تعلیم هستند در داخل مدارس باشند. برای اینکه این اتفاق بیافتد وظیفه آموزش و پرورش فراهم کردن مدرسه و معلم است. ما حدود ۲۰۰ مدرسه تک نفره داریم، زیرا حتی یک دانش آموز نیز برای ما اهمیت دارد، اما رفع موانع حضور در مدرسه که بیشتر موانع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است، تنها بر عهده آموزش و پرورش نیست و سازمان‌های دیگری مانند بهزیستی، وزارت رفاه،‌ کمیته امداد و خیرین هم باید کمک کنند. معاون وزیر آموزش و پرورش گفت: یکی از اقدامات مهمی که می‌توان در کنار مدرسه سازی انجام داد، رفع موانع کودکان برای تحصیل است؛ یعنی زمانی که ما مدرسه‌ای در منطقه محروم ایجاد می‌کنیم، به این موضوع هم توجه داشته باشیم که اگر دانش آموزان آن منطقه لوازم‌التحریر، کفش و لباس مناسب برای ورود به مدرسه نداشته باشد، طبیعتا امکان ورود به مدرسه را هم نخواهد داشت، بنابراین شاید قسمتی از کارهای خیر می‌تواند به این شکل توسط خیرین دنبال شود و در جهت رفع موانع حضور کودکان در مدرسه باشد. حکیم زاده اضافه کرد: آن بخش از کار که به عهده آموزش و پرورش است با برنامه انسداد موانع بی سوادی به صورت جدی پیگیری می شود، اما با تقسیم کار ملی که پیگیری شده امیدوار هستیم، هم‌افزایی بین دستگاه‌ها منجر به ارتقا جذب کودکان بازمانده از تحصیل شود و ما بتوانیم همه کودکان را جذب کنیم. معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش توضیح داد:‌ تعدادی از کودکانی که در مدارس حضور ندارند به دلیل جا به جائی از مناطق و شهرهای مختلف است و همین موجب شده در آمار بازمانده از تحصیل‌ها قرار بگیرند. نکته قابل توجه دیگر این است که برخی از کودکان نیز معلولیت‌های شدیدی دارند که نمی‌توانند در مدرسه حضور داشته باشند و باید سازمان بهزیستی در این زمینه ورود کند تا امکان حضور این کودکان در مدرسه فراهم شود. وی خاطرنشان کرد:‌ تا جایی که به ما به عنوان وزارت آموزش و پرورش مربوط می‌‌شود، در هر جایی که لازم باشد معلم و مکان آموزشی را فراهم می‌کنیم، اما در جایی که خانواده‌ها به دلیل تعصبات یا باورهای غلطشان اجازه ادامه تحصیل به دختر دانش‌آموزشان یا اجازه حضور آنها در مدارس شبانه روزی را نمی‌دهند، باید سازمان‌های فرهنگی وارد کار شده و صدا و سیما نیز فعالیت موثر داشته باشد. حکیم زاده گفت: در برنامه انسداد موانع بی‌سوادی پیش‌بینی کرده‌ایم که از دهیاران، معتمدین محلی و نیروهای روحانی برای تغییر در نگرش برخی از این خانواده‌ها کمک بگیریم. وی درباره آسیب های اجتماعی که مدارس ابتدایی را هدف قرار داده است، توضیح داد: باید بتوانیم اقداماتی انجام دهیم که مدارس ابتدایی ما محیط‌های امن روانی و عاطفی داشته باشد، مدرسه‌ای که بچه‌ها در آن احساس احترام و عزت نفس کنند. به نظرم ما هرچقدر بتوانیم مهارت‎های ابراز وجود، ارزشمندی، خودآگاهی و جرات را در کودکان پرورش بدهیم،‌ کودکان ما در حال و آینده کمتر درگیر آسیب‌های اجتماعی می‌شوند. معاون وزیر آموزش و پرورش دباره حذف پیک نوروزی و در قبال آن تکلیف‌های سنگینی که برخی معلمان برای شب عید به دانش آموزان تحمیل می‌کنند، گفت: تکلیف دادن برای شب عید تخلف است، ما خواهش مان این است که معلمان هم به کودکان و هم به ایام عید احترام بگذارند و نگران نباشد، زیرا بچه‌های ما از طریق فعالیت‌های داستان نویسی و کتابخوانی یادگیری‌های خوبی خواهند داشت.

ورود کودکان اتباع به مدارس ایران به معنای اجازه اقامت مجاز والدینشان است؟

۲ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۰:۱۰

ورود کودکان اتباع به مدارس ایران به معنای اجازه اقامت مجاز والدینشان است؟

ایسنا نوشت: قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور بین الملل با بیان اینکه در حال حاضر ۱۳۷ هزار دانش آموز غیرمجاز در کشور داریم گفت: مجوزی که برای تحصیل این کودکان صادر می‌شود به معنای این نیست که پدر و مادر وی اجازه اقامت مجاز در ایران را دارند، بلکه فقط برای این است که کودک وارد مدرسه شود و از تحصیل باز نماند.

غلامرضا کریمی با بیان اینکه تعدادی از اتباع کشورهای همسایه به خاطر بحرانهای متعدد منطقه‌ای و جنگ‌های داخلی در طول چهار دهه گذشته به ایران آمدند، گفت: پس از صدور فرمان مقام معظم رهبری در سال ۱۳۹۳ هیچ کودک ایرانی و خارجی مستقر در ایران نباید از تحصیل محروم بماند.

وی با بیان اینکه طبق مصوبه هیئت دولت و وزارت آموزش و پرورش از سال ۱۳۹۴ قرار شده است تا هیچ کودکی در ایران که در سن تحصیل قرار دارد از مدرسه محروم نشود، افزود: لذا با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، هم اکنون ۵۵۸ هزار دانش آموز اتباع خارجی در مدارس سراسر کشور داریم که از این تعداد ۴۷۴ هزار نفر آنها اتباع افغانستانی‌اند.

قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور بین الملل با اشاره به اینکه این موضوع هزینه سنگینی را بر کشورمان تحمیل می‌کند گفت: بسیاری از کشورهای دنیا که مدعی حقوق بشرند پناهندگان و آوارگان را درون کمپ‌ها و اردوگاه‌های خاص نگهداری می‌کنند، اما از آنجایی که جمهوری اسلامی ایران این افراد را برادر دینی خود تلقی می‌کند، آنها درون شهرها مشابه اتباع ایرانی زندگی می‌کنند و فرزندانشان هم در نزدیک‌ترین مدرسه محل سکونت ثبت نام و تحصیل می‌کنند.

کریمی با اشاره به اینکه هزینه جاری که هم اکنون آموزش و پرورش برای این موضوع در هر سال تحصیلی پرداخت می‌کند هزار و ۹۵۰ میلیارد تومان است، اظهار کرد: بیشترین دانش‌آموزان اتباع خارجی حدود ۱۲۰ هزار نفر در شهرستانهای تهران بعد از آن در خراسان رضوی با ۱۶۰ هزار نفر هستند، همچنین در مجموع این دانش‌آموزان در ۲۲ استان کشور در حال تحصیل هستند.

وی با اشاره به نقش فعال سازمان‌های بین المللی در این زمینه تصریح کرد: در بسیاری از کشورهای دنیا کمیته‌های عالی پناهندگان یا NGO های بین المللی بیش از ۵۰ درصد هزینه‌ها را تامین می‌کنند، اما متاسفانه سازمان‌های بین‌المللی فقط دو درصد این هزینه‌ها را برای ما تأمین می‌کنند.

قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور بین الملل با بیان اینکه در حال حاضر ۱۳۷ هزار دانش آموز غیرمجاز در کشور داریم گفت: این موضوع به این معناست که پدر و مادر این افراد مدارک اقامتی معتبر ندارند، اما ما شرایط ثبت نام آنها را مدارس فراهم کردیم و سازمان‌های بین‌المللی این اقدام ایران را اقدامی بی‌نظیر در دنیا دانسته‌اند، زیرا هیچ کشوری به افراد فاقد مدارک هویتی سرویس‌های بهداشتی و آموزشی ارائه نمی‌کند.

کریمی در ادامه توضیح داد: معتقدیم فرد در سن کودکی قدرت تصمیم گیری ندارد و این بزرگترها هستند که برای او تصمیم می‌گیرند. اگر پدر و مادر این کودک غیرمجاز باشند باید به مرز فرستاده شوند اما مجوزی که برای تحصیل کودک صادر می‌کنیم به معنای این نیست که پدر و مادرش اقامت مجاز در ایران دارند، بلکه فقط برای کودک است تا وارد مدرسه شود و از تحصیل باز نماند.

وی که در برنامه‌ای رادیویی صحبت می‌کرد، با اعلام ورود حدود ۷۰ هزار نفر دانش آموزان اتباع خارجی به ایران در سال جاری نیز گفت: البته در تلاشیم تا این اقدام منجر به تشویق اتباع خارجی برای ورود به ایران برای تحصیل در مدارس نشود. همچنین در حال حاضر مجوز راه‌اندازی چندین مدرسه با نظام آموزشی پاکستان، افغانستان و عراق در قم و تهران را داده‌ایم تا مدارس را با نظام آموزشی خودشان تاسیس کنند اما در موارد دیگر آنها را به صورت ادغام در نظام آموزشی خودمان پذیرش می‌کنیم.

کریمی افزود: افرادی که ادعا کردند شرایط پس انداز در ایران مناسب نیست برگشتی به داخل افغانستان نداشتند، چراکه شرایط داخل افغانستان به لحاظ اقتصادی و رفاهی به مراتب بدتر از سال گذشته شده لذا بسیاری از این افراد به کشورهای اروپایی و ترکیه مهاجرت کردند و افراد دیگری از افغانستان وارد ایران شدند.

۱۳۹۸ اسفند ۱, پنجشنبه

۴.۵ درصدکودکان کار مبتلا به ویروس ایدز هستند

۲۸ بهمن ۱۳۹۸،‏ ۱۷:۴۴

کد خبرنگار: 1210

کد خبر: 83678375

۰ نفر

۴.۵ درصدکودکان کار مبتلا به ویروس ایدز هستند

تهران - ایرنا - رییس مرکز تحقیقات ایدز ایران گفت: براساس مطالعات صورت گرفته برروی هزار نفر از کودکان کار، ۴.۵ درصد آنها به ویروس ایدز مبتلا هستند.

مینو محرز روز دوشنبه در نخستین رویداد پیشرو علمی ایده ها و تجربه های زنان در علم، فناوری و نوآوری که در دانشگاه الزهرا برگزار شد، افزود: وظیفه همه ما این است که جلوی ویروس کشنده ایدز را بگیریم و این بیماری در بانوان به شدت در حال گسترش است.
این پزشک بیماری های عفونی اظهار داشت: وزارت علوم در یاد دهی راه های جلوگیری از شیوع ایدز همکاری مناسبی دارد اما صدا و سیما در این زمینه سکوت کرده است.
به گفته محرز، به علت بی توجهی به ایدز، رشد آن در ایران گسترش یافته است اما این بیماری کشنده نیست و قابل کنترل شد.
مسوول مرکز تحقیقات ایدز ایران افزود: دارو و ویزیت این بیماران رایگان است و ۲۳۱ پزشک آموزش های لازم را در مورد ایدز دیده اند.

محرز در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به نگرانی های ایجاد شده در خصوص انتشار ویروس کرونا تاکید کرد: گزارش مثبتی از شیوع کرونا در ایران نداشتیم اما این مساله فرصتی برای یادگیری رعایت بهداشت فردی و شستن دست است.
وی با بیان اینکه مردم در ایام نوروز از دست دادن و روبوسی به خاطر ویروس کرونا خودداری کنند، افزود: آموزش و پرورش، روش های انتقال ندادن ویروس ها از طریق سرفه را به دانش آموزان آموزش نمی دهد و اگر کرونا وارد ایران شود، به علت سرفه کردن بدون مراقبت، شرایط نامناسبی ایجاد می کند.

حاشیه‌نشینی و کودک‌همسری چالش های جدی اجتماعی تبریز است

سرویس : آذربایجان شرقی -

زمان :

۱۳۹۸/۱۱/۳۰ - ۲۱:۲۷

شناسه خبر :

۸۹۶۱۶۴

مدیرکل سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز:
حاشیه‌نشینی و کودک‌همسری چالش های جدی اجتماعی تبریز است
حسن زاده گفت: حاشیه‌نشینی، سکونتگاه های موجود در بافت فرسوده و معضلاتی از جمله کودک‌همسری در حاشیه شهر و روستاهای اطراف جزو چالش های جدی اجتماعی تبریز هستند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در تبریز، «محمدحسین حسن‌زاده» امروز در نشست خبری با اصحاب رسانه در تبریز به ارایه گزارشی از اقدامات و فعالیت های این مرکز در طول سال جاری پرداخت و اظهار داشت: اداره کل سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز اکنون در دو حوزه سلامت و امور اجتماعی فعالیت می کند.

مدیرکل سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز با بیان این‌که فعالیت ها در حوزه سلامت شامل سه بخش درمان، مدیریت طب‌کار و سلامت شهروندی است، خاطرنشان کرد: شهرداری تبریز به عنوان یکی از شرکای اجتماعی و سلامت شهری در کنار دیگر دستگاه های متولی فعالیت های ارزنده ای را ارایه می کند.

وی با بیان این‌که فعالیت این اداره کل در امور اجتماعی با همراهی و همکاری سازمان های مردم نهاد پیگیری می شود، گفت: در حوزه خدمات درمانی، بیش از ۵۰ هزار نفر از کارمندان و خانواده های ایشان، از خدمات بهداشتی و درمانی در عالی‌ترین سطح بهره مند هستند.

حسن زاده با بیان این‌که اقدامات قابل توجهی در حوزه سلامت شهروندی نیز داشته ایم، یادآور شد: ۱۷ خانه سلامت تبریز خدمات آموزشی، مشاوره ای و غربال‌گری را در کنار دیگر مراکز بهداشتی و درمانی به صورت رایگان ارایه می دهند، حتی این اداره کل در اقدامی قابل توجه؛ تمامی افرادی که در سطح شهر تبریز رباله‌گرد بوده‌اند؛ را شناسایی کرده و مورد چک‌آپ آزمایشگاهی قرار داده است، البته این امر جزو وظایف و مسؤولیت های ما نبوده است.

مدیرکل سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز در پاسخ به سؤال خبرنگار شبستان مبنی بر این‌که "مهمترین چالش اجتماعی شهر تبریز را چه مسأله ای می دانید؟" گفت: حاشیه‌نشینی، سکونتگاه های موجود در بافت فرسوده و معضلاتی از جمله کودک‌همسری در حاشیه شهر و روستاهای اطراف جزو چالش های جدی اجتماعی تبریز هستند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود از راه اندازی هشتمین اتوبوس دیابت و چاقی کشور در تبریز خبر داد و اظهار داشت: این اتوبوس دیابت؛ با تاکید شهردار محترم تبریز در خصوص توجه به سلامت شهروندی، جهت ارائه خدمات درمانی و مشاوره‌ای برای عموم شهروندان افتتاح می شود.

حسن‌زاده افزود: بیش از یک هزار نفر روزانه در تبریز دیالیز می‌شوند که همین موضوع ناشی از دیابت و چاقی و عواقب ثانویه بیماری‌هایی مثل دیابت است.

وی با بیان اینکه تمام هزینه راه اندازی این اتوبوس توسط شهرداری تبریز تامین شده است، تصریح کرد: شهرداری تبریز به عنوان یکی از شرکای سلامتی شهر، بسترهای لازم را آماده سازی کرده و در اختیار متولیان این بخش اعم از دانشگاه علوم پزشکی یا انجمن‌های مردم نهاد قرار می‌دهیم.

مدیرکل سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز افزود: سعی داریم بسترهای لازم فراهم کنیم تا شهروندان با ارائه آگاهی لازم و شناخت کافی از وضعیت جسمانی خود در آینده شاهد مشکلات کمتری باشند.

وی ادامه داد: آیین افتتاحیه اتوبوس دیابت و چاقی تبریز ساعت ۹ تا ۱۲ دوشنبه ۵ اسفندماه ۹۸ با همکاری شهرداری تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز و شرکت نوو نوردیسک در مرکز همایش‌های بین المللی خاوران برگزار می شود.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران: پدیده کودک آزاری در ایران ریشه‌دار است

خبر ۷۱۴۷۱۵

تاریخ انتشار: ۱۶:۱۵ - ۰۱ اسفند ۱۳۹۸ - 20 February 2020

صفحه نخست » اجتماعی

‌گزارش خطا در خبر

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران: پدیده کودک آزاری در ایران ریشه‌دار است

16 میلیون پرونده آسیب‌های اجتماعی داریم اما شاهد کاهش 18 درصدی بودجه کودکان کار و کاهش 10 درصدی بودجه آسیب های اجتماعی هستیم.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: اگر قوانین به درستی اجرا شود و سلیقه‌ای با آن برخورد نشود با همین قوانین نیز می‌توان برای کودکان کار و از حقوق آنها حمایت کرد.

به گزارش عصر ایران عصر روز سه شنبه 28 اسفند 98 نشست رونمایی از کتاب «کودک آزاری در سکونتگاه های فقیرنشین» توسط جمعیت امداد دانشجویی - مردمی امام علی(ع) در ستاد توانمندسازی سمن های شهر تهران برگزار شد. سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در این نشست با بیان مطلب فوق افزود: سال ۶۸ برای بازدید به کانون اصلاح و تربیت رفته و شاهد اجرای تئاتر توسط یکی از کودکان کانون بودیم. این کودک بخش‌هایی از زندگی‌ خود را در قالب تئاتر اجرا کرد که بسیار متأثر شدیم اما در پایان گفت منتظرم بروم بیرون که انتقام بگیرم.

به گزارش ایرنا*، وی ادامه داد: با شنیدن این جمله به این موضوع فکر کردم که چرا حمایتی برای این بچه‌ها نیست که اگر به‌ موقع حمایت شده بودند، امروز پشت دیوارهای کانون نبودند.

موسوی چلک اضافه کرد: بعدها به این نتیجه رسیدم که خیلی از این بچه‌ها، محصول جامعه و خانواده‌هایشان هستند.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تصریح کرد: عادت کرده‌ایم بعد از انبوه مصیبتی که بر سر کودکان می آید، سپس مداخله کنیم. به همین دلیل پدیده کودک آزاری در ایران ریشه‌دار است.

موسوی چلک خاطرنشان کرد: طبق آمار وزارت راه و شهرسازی ۲۱ میلیون نفر از جمعیت کشور در بافت فرسوده و ناکارآمد شهری سکونت دارند. این یعنی اینکه پذیرفته‌ایم در این مناطق حداقل های خدمات عمومی وجود ندارد.

وی با اشاره به کاهش ۱۸ درصدی بودجه حمایت از کودکان کار و کاهش ۱۰ درصدی بودجه آسیب های اجتماعی در لایحه بودجه ۹۹ تأکید کرد: آن وقت می‌گوییم ۱۶ میلیون پرونده در حوزه آسیب داریم.

موسوی چلک تصریح کرد: در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که سرمایه اجتماعی در شرایط نامطلوبی قرار دارد و هر اتفاقی می‌تواند رخ دهد و کودک آزاری یک نشانه است که باید آن را جدی گرفت.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی با بیان اینکه کودک آزاری را فردی نکنیم، افزود: جامعه‌ای که طبق آمارها یک چهارم آن حداقل دارای یک اختلال روانی هستند، هیچ وقت نمی‌تواند کار را به درستی انجام دهد. در این بین در شرایطی به سر می‌بریم که آسیب های اجتماعی در حال طی کردن لایه‌های زیرزمینی خود است و از طرفی جرأت لایه برداری نداریم.

وی با بیان اینکه آزارگران جنسی اغلب آشنا هستند، گفت: به همین دلیل رسیدگی به این موضوع به سختی و با تأخیر صورت می گیرد. گاهی غفلت ما عامدانه است چون توان پاسخگویی نداریم و گاهی نتیجه جهل و ناآگاهی.

موسوی چلک اضافه کرد: اگر قوانین به درستی اجرا شود و سلیقه ای برخورد نشود با همین قوانین نیز می‌توان کار و از کودکان حمایت کرد. این درحالیست است که باید تا اجرایی شدن لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان مطالبه گری صورت بگیرد.

وی با نگاه امیدوارانه به اصلاح قوانین در حوزه کودکان گفت: نباید خیلی ناامید بود. گام های مثبتی در این خصوص برداشته شده اما نیاز به زمان دارد. سیاستگذاری یا اصلاح و تغییر قوانین یک شبه انجام نمی‌شود و باید برای آن تلاش، مطالبه گری و هم مستندسازی کنیم زیرا تغییرات در حوزه اجتماعی به تدریج جای خود را نشان می‌دهد و این نشانگر این است که ما همکاری بین بخشی را به خوبی بلد نیستیم.

موسوی چلک در بخش دیگری از صحبت‌های خود به اخلاق در جامعه اشاره و خاطرنشان کرد: اخلاق در جامعه ضعیف شده است. ما همگی باید نسبت به حقوق کودکان بیش از بقیه توجه کنیم. مطالبه گری کنیم و برای حمایت از کودکان از روی ترحم وارد نشویم. بلکه به عنوان شهروند وظیفه دفاع از حقوق کودکان را برعهده بگیریم.

پیگیری ها برای احقاق حقوق کودکان نتیجه ای نداشته

در این نشست گروهی از مددکاران جمعیت امام علی(ع)ب ه تشریح برخی پرونده های کودک آزاری که به خانه‌های ایرانی این جمعیت در مناطق حاشیه گزارش می‌شد اشاره کردند.

رؤیا منوچهری دبیر سمینارهای کودک آزاری جمعیت امام علی(ع) درباره چرایی برگزاری این سلسه سمینارها گفت: در این سالهای فعالیت جمعیت با موارد پی در پی کودک آزاری مواجه بودیم که متأسفانه پیگیری ها برای احقاق حقوق کودکان نتیجه‌ای در بر نداشت.

وی با بیان اینکه معمولاً کودک آزاری ها در نتیجه عدم آگاهی یا اعتیاد خانواده‌ها و فقر فرهنگی آن‌ها و عدم نظارت بر فرزندشان رخ می‌دهد، افزود: برای مثال در یکی از مناطق حاشیه نشین شهریار موردی داشتیم که فردی در پارک‌ها کودکان را اغفال و به خانه‌اش می‌برد و از آن‌ها به بهانه لباس و غذای گرم سوء‌استفاده می کرد. موضوعی که در یک کلاس تئاتر که در خانه ایرانی شهریار برای بچه‌ها برگزار شده بود، توسط سه کودک مطرح شد اما با وجود پیگیری ها به اورژانس اجتماعی، بهزیستی و...به نتیجه‌ای نرسید.

منوچهری تصریح کرد: متأسفانه خلاء های ساختاری، عدم هماهنگی و نظارت نهادهای مربوطه و همچنین عدم آگاهی خانواده‌ها و اطلاع بچه‌ها با مضامین خودمراقبتی این اتفاقات دلخراش را در پی دارد.

در ادامه ترانه تاجیک عضو داوطلب خانه ایرانی جمعیت امام علی(ع) واقع در شهریار اضافه کرد: در محلات حاشیه چیزی که هر روز شاهد آن هستیم فقر، اعتیاد، اختلافات خانوادگی و بی سرپرستی و بی پناهی کودکانی است که به حال خود رها شده اند.

وی گفت: در یک مورد حدود چهار سال پیگیر پرونده کودک آزاری یک دختربچه بودیم که در نهایت به نتیجه‌ای نرسید و این کودک که بزرگ‌تر شده بود به خاطر شرایط نامناسب زندگی و محیط پیرامون، در ازای لباس نو، غذای گرم و… به کارهای غیراخلاقی روی آورد. درحالی که می‌شد با مداخله درست جلوی این اتفاق را گرفت.

تاجیک تصریح کرد: چیزی که در انتهای همه پیگیری های ما وجود دارد یکسری پرونده رها شده است. حال سؤال این است که آیا موردی وجود دارد که گزارش شود و به نتیجه برسد؟

وی افزود: در فرایندی که کودک بی پناه است، خانواده اعتیاد دارد، شناسنامه ندارد، به مدرسه نمی‌تواند برود، غذای گرمی ندارد و...چطور می‌توان انتظار داشت که در محله ای پر از آسیب مورد آزار و اذیت قرار نگیرد؟

کودک آزاری مخفیانه صورت می گیرد

شبنم اسکندری نماینده خانه ایرانی پاکدشت با اشاره به وضعیت برخی سکونتگاه های حاشیه و معضلات خانواده‌ها در این مناطق به پرونده کودک هفت ساله‌ای اشاره کرد و گفت: این کودک در منطقه ای بیابانی و طرد شده در خانه‌ای به همراه پدرش زندگی می کرد. مادر خانواده در اثر اعتیاد خانه را رها کرده بود و متأسفانه خانه پدر این کودک پاتوق مصرف کنندگان مواد و مردهای غریبه بود.

وی افزود: بر اساس تحقیقات ما این کودک دارای علایم بلوغ زودرس و خشونت در رفتارش بود. به همین دلیل به روانشناس ارجاع دادیم و متوجه شدیم کودک برای مدتی مورد آزار و اذیت مرد صاحبخانه که از غفلت پدر این بچه سوء‌استفاده می کرد، قرار گرفته بود.

این مددکار اجتماعی ادامه داد: به سرعت پرونده شکایتی را علیه مرد صاحبخانه تنطیم و خانه این کودک و پدرش را از محل قبلی به محل دیگری تغییر دادیم. پیگیری های زیادی انجام شد و در نهایت در جریان رفت و آمدها به دادگاه توسط وکیل جمعیت این فرد فقط به ۹۹ ضربه شلاق محکوم شد.

وی با بیان اینکه در فرایند رسیدگی به این پرونده ها نیاز به حضور چهار شاهدی است که گواه بر وقوع این اتفاق را بدهند، تأکید کرد: متأسفانه اغلب کودک آزاری ها دور از چشم و به صورت مخفیانه صورت می گیرد. اگر کسی شاهد این اتفاق باشد که بدون شک اجازه این کار را به فرد سوء‌استفاده گر نخواهد داد.

کار بی ادبی کرد

نماینده خانه ایرانی جمعیت در شهر ساری درباره منطقه نوبنیاد ساری که وضعیت ناخوشایندی در این منطقه حاشیه نشین حاکم است افزود: در این منطقه پارکی هست که امنیت ندارد و کودکان بی سرپناه که از فقر و اعتیاد خانواده‌هایشان رنج می‌برند در این پارک رفت و آمد دارند.

مریم علی محمدی با اشاره به پرونده کودک آزاری چند کودک توسط مرد هم محلی شان در این منطقه که رسانه ای نیز شد، تأکید کرد: این بچه‌ها که در خانه ایرانی رفت و آمد داشتند به مددکاران درباره سوء‌استفاده و آزار و اذیتی که از آن‌ها شده بود صحبت کردند.

وی ادامه داد: متأسفانه فرد خاطی نه تنها کودکان آشنایان خود بلکه چندین کودک دیگر را مورد آزار قرار داده بود.

در ادامه بخشی از فیلم صحبت های تلخ چند نفر از این کودکان بر روی پرده نمایش داده شد. یکی از کودکان با حالتی مضطرب به مددکار گفت: «آرش(اسم مستعار فرد خاطی)» کار بی ادبی کرد. بعد در ادامه توضیح داد: بعد این کار رهایم کرد و به خانه رفتم.

کودک توضیح داد که پدرش، آرش را می شناخته. حتی برادرش پس از فهمیدن این موضوع از زبان خواهرش سعی کرده به سراغ آرش برود و انتقام بگیرد اما پدر مانع رفتن پسر شده.

مددکار در ادامه از کودک می‌پرسد آیا آرش با خانواده وی هنوز رفت و آمد دارد که دخترک می گوید: بله اما وقتی می‌آید پدرم سرش را برمی گرداند و تلویزیون تماشا می‌کند. یعنی منظورش این است که دیگر به آرش که از بستگانش است توجهی نمی کند.

در ادامه این فیلم علی محمدی تصریح کرد: این تنها بخشی از صحبت‌های این کودک است و کودکان دیگری است که آرش آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار داده است. اما پدر این کودک به خاطر اعتیاد اعتراضی نکرد.

این مددکار اجتماعی خانه ایرانی شهر ساری اضافه کرد: متأسفانه بی پناهی کودکان و غفلت خانواده‌هایشان یک طرف و تلاش برای اثبات این موضوع به نهادهای مربوطه نتیجه رضایت بخشی نداشت. چنانکه این فیلم که بسیار هم طولانی و صحبت های چندکودک است بارها در مقابل قاضی و در دادگاه به نمایش درآمد اما اثری نداشت.

وی افزود: با پیگیری های پی در پی تنها توانستیم دو ماه بچه‌های آسیب دیده از این فاجعه را در بهزیستی نگه داریم اما آن آقا در نهایت به منطقه زندگی خود برگشت و بچه‌ها نیز بعد دو ماه به خانواده‌هایشان بازگردانده شدند. این فرد آزادانه به زندگی‌اش ادامه می‌دهد در حالی که خبر داریم خانواده‌ها را برای پس گرفتن شکایتشان یا شکایت نکردن تهدید می کند.

خانواده ناتوان؛ کودکان در معرض آسیب

مدیرعامل جمعیت امام علی(ع) با بیان اینکه گویا تا وقتی خطر مرگ کودکان را تهدید نکند رسیدگی به وضعیت آن‌ها کار دشواری است، گفت: مددکاران ما در مناطق حاشیه فعالیت دارند. این موضوعات را از نزدیک لمس می‌کنند اما اغلب این‌گونه پرونده ها به نتیجه‌ای نمی رسید. به همین دلیل سعی داریم رویکردمان را عوض کنیم.

زهرا رحیمی افزود: شاید راهکاری وجود دارد که ما از آن بی خبریم و امیدواریم این برنامه‌ها گره از مشکلاتمان باز کند و راهکارهایی مطرح شود که بتوانیم از حقوق کودکان دفاع کنیم.

وی تأکید کرد: چیزی که اهمیت دارد این است که بچه‌هایی داریم که متأسفانه این شرایط را زندگی می‌کنند و خیلی هایمان شاهد رنج این کودکان هستیم. آرزویمان هم این است که راهکاری برای حل مشکلات آن‌ها به دست آوریم.

سپس ثریا عزیزپناه فعال حقوق زنان و کودکان با بیان اینکه این مسائل هیچ وقت کهنه نمی‌شوند، تأکید کرد: قصه آزار کودکان را می‌شنویم و تمام توقع ما این است که در نهایت آنها حمایت شده و دیگر آزاری متوجه شان نشود اما متأسفانه گاهی با ناامیدی از برخورد مراجع قضایی روبرو می شویم.

وی افزود: در این میان در بسیاری از کشورهایی که با ما تشابه زیادی دارند، سعی می‌کنند در خصوص حمایت از حقوق کودکان سه سطح پیشگیری را در نظر بگیرند. اطلاع رسانی عمومی کنند، کارگاه ها و کمیسیون های مختلفی در این خصوص برگزار کرده و رسیدگی به این موضوعات را جزو قوانین خود قرار دهند. وزارتخانه ها و نهادهایی در این خصوص شکل گرفته و رسیدگی به امور کودکان را جزو برنامه هایشان قرار می‌دهند و گزارش ها را جدی می گیرند.

عزیزپناه تصریح کرد: در خصوص کودکان و خانواده‌های فقیر که در مناطق آسیب هستند، دولت ها به حمایت و دقت بیشتری نسبت به آن‌ها موظف شده اند.

وی با اشاره به پرونده کودک آزاری ساری که پدر به آن بی توجهی نشان داده، گفت: اینجا حلقه مفقوده بزرگ خانواده ناتوان است. وقتی خانواده ناتوان باشد کودک در معرض آسیب قرار می گیرد.

این فعال مدنی ادامه داد: دومین حلقه مفقوده هم‌محله‌ای ها هستند. در محلات آسیب که تشابه وجود دارد، نظارت اجتماعی و توجه هم‌محله‌ای ها را نداریم. فرد پدرش اعتیاد دارد و پدران دیگر نیز معتاد هستند. پس در این وضعیت دست سوء‌استفاده گران باز است.

عزیزپناه بیان کرد: مورد دیگر نظارت ارگان های رسمی است که گاه نمی‌خواهند ببینند یا وارد فرایند پرچالش شوند.گروهی قضات متخصص قضاوت اطفال نیستند، با دوره کودکی آشنایی ندارند و این مشکل ساز می شود.

این فعال حقوق زنان و کودکان خاطرنشان کرد: در کشورهای دیگر، فرد آزارگر به مدت طولانی زندانی می‌شود و به راحتی از چنگال عدالت خلاص نمی‌شود و اگر شد در محله سکونتش به اهالی آن منطقه اعلام می‌شود که برای مثال فردی آزارگر در دو کیلومتری شما زندگی می‌کند تا مردم هوشیار باشند.

وی با بیان اینکه بسیاری از آزارگران از کودکی و سن کم این کار را شروع می‌کنند، افزود: برخی از این‌ها به هر دلیلی پرونده دارند و باید بیشتر مورد توجه و دقت و نظارت قرار بگیرند. به همین دلیل نیاز است که جامعه را نسبت به این موضوعات حساس کنیم.جامعه باید آینه خودش باشد و بخش‌های زخمی و ضعیف خود را ترمیم کند.

عزیزپناه گفت: در سکونتگاه های فقیرنشین برخلاف تصور عموم ۶۰ درصد کودک آزاری ها مربوط به پسران است که خانواده با تصورهای غلط که تو مرد شدی، کودک را در سن کم به خارج از خانه هدایت می کنند.

این فعال مدنی افزود: این وظیفه همه ما است که با حساس کردن جامعه نسبت به این موضوع ورود کنیم و در خصوص حمایت از حقوق کودکان مطالبه گری صورت گیرد تا نهادهای مربوطه پرونده های کودک آزاری را در هر زمینه جدی بگیرند و از کنار آن به سادگی عبور نکنند.

روزهای روشن

۱۳۹۸ اسفند ۹, جمعه