۱۳۹۹ خرداد ۲۱, چهارشنبه

انتخابات یا انتصابات در ایران


انتخابات یا انتصابات در ایران
گردآورنده: رضا ویسانیان
انتخابات در جمهوری اسلامی آزاد، سالم و عادلانه نیست.ساختار قدرت جمهوری اسلامی ایران به نحوی طراحی شده است  که در همه پرسی جمهوری اسلامی ایران و مفهوم ساختاری انتخابات به ولایت فقیه ختم می شود. اسلام با انتخابات میانه خوبی ندارد و معتقد به انتصابات است، البته انتصابی که توسط خداوند متعال یا امام معصوم صورت گیرد، چنین  انتخابی از دیدگاه اسلام بدون شک درست است و معیار آن شایستگی و فضایل و تخصص است نه هوا و هوس و پارتی بازی. لذا اسلام به انتصابات معتقد است، اما انتصابی که بر اساس شایستگی است.
رهبر انقلاب اسلامی همچنین انتخابات ریاست جمهوری و مجلس را فرصتی برای ورود افکار جدید و راههای نو در چرخه تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور برشمردند و افزودند: "بخصوص هنگامی که مردم افراد شایسته را برگزینند، راههای تازه و چاره اندیشی های جدید در روند حل مشکلات کشور و مردم پدیدار می شود".
در واقع جمع مردم تعیین کننده سیاست‌ها و ریل‌گذاری مناسبات حکومتی نیستند، بلکه این ولی فقیه است که با اتکا به نهادهای انتصابی خطوط مورد نظرش را در نهادهای حاکمیتی جلو می‌برد. همه آحاد مردم نمی‌توانند در مناصب سیاسی حضور پیدا کنند بلکه کسانی که تعهد و وفاداری‌شان به ایدئولوژی نظام و شخص رهبری محرز شده است می‌توانند از این امتیاز برخوردار شوند. در بعد از انقلاب از همان ابتدا به استثنای دوره اول به لحاظ قانونی و ساختاری تبدیل به امتیازی برای جناح‌های حکومتی شد. انتخاب شوندگی به عنوان یک حق و مَحملی برای برابری سیاسی و تحقق اراده ملت هیچگاه در عمر ۴۱ ساله جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نشده است.
یک چیزی که به غلط بسیاری از مسئولین،مردم را اغفال می کنند وبه آن دامن می زنند می گویند انتخابات یک حق است.انتخابات حق نیست، انتخابات وسیله ای است برای به اجرا در آوردن حق حاکمیت هر فردی،هر ملتی یا هرقومی ونژادیبس بنابراین انتخابات حق نیست وسیله است.اگر ما آن وسیله را بگیریم باید آن وسیله دراختیارما باشد در صورتی که آن وسیله به دلایل مشخصی در اختیار مردم نیست.
 طبق ماده 21 اعلامیه جههانی حقوق بشر ر شخصی حق دارد در مدیریت دولت کشور خود،یا به وساطه انتخاب آزادانه نمایندگانی شرکت جوید.مردم باید این حق را داشته باشند که به هر کسی که مایلند آزادانه رای بدهند.آیا ملت ایران چنین حقی را دارند یا خیر؟در جواب باید بگوییم  خیر! به چند دلیل؛
1_شورای نگهبان باید مشخص کند چه کسی را انتخاب کنیم.رهبربا منصوب کردن مستقیم یا غیرمستقیم 12 عضو شورای نگهبان از یک گرایش سیاسی، داور رقابت های انتخاباتی را از بی طرفی خارج کرده است. به همین دلیل مسئولیت تبدیل انتخابات به انتصابات در درجه نخست با شخص رهبری است.
2_شورای نگهبان طوری مهندسی و سازماندهی می کند که مردم بین بد و بدتر و از ترس بدتر،آن فرد بد را انتخاب کنیم و رای بدهیم.
3_زمانی که رئیس جمهور به هر دلیلی انتخاب شد.طبق قانون اساسی اختیاراتی دارد ولی چون سیاست های کلان کشور دست رهبری است و رئیس جمهور نقش تدارکات چی را دارد، وحتی اختیار آزادانه انتخاب وزرای خود را نیز ندارد و باید با مشورت و صلاح دید رهبری صورت گیرد.
در یک نظام دموکراتیک انتخابات آزاد به معنای فراهم بودن امکان شرایط برای همه شهروندان جهت شرکت در تعیین سرنوشت سیاسی است. به طوری که حق انتخاب کردن و انتخاب شدن از هیچ شهروندی به دلیل تعلق جنسیتی، قومی، مذهبی و عقیدتی دریغ نشود.اصل انتخابات آزاد در جوامع دمکراتیک، سازوکاری برای تقسیم قدرت و مشروعیت بخشیدن به نهادهای حکومت است.این سازوکار از گذرگاه رای‌گیری عمومی و آزاد، تکلیف احزاب یا زنان و مردانی را تعیین می‌کند که قرار است برای مدتی معین و محدود، زمام امور دولت را در اختیار داشته باشند و به نمایندگی از انتخاب‌کنندگان خود حکمرانی کنند.
دمکراسی از نظر لغوی، معنايی جز حکومت مردم ندارد.کشور ما نیازمند دولتی است که:
- رفع تبعيض و تامین و تضمین حقوق شهروندی را وظیفه خود بشناسد
- عمل به مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشررا وجهه همت خود سازد.
- در آمد نفت را صرف سرمایه گذاری در زیرساخت اقتصادی کشور و افزایش اشتغال کند،
- روابط با غرب و کشورهای قدرتمند، بویژه با آمریکا را عادی ساخته، شرائط رفع تحریم ها را مهیا کند.
- پاسدار آزادی ها و امنیت فردی و اجتماعی، آزادی احزاب، مطبوعات و اجتماعات باشد،
- حاکمیت را تنها مُنَبَعث از رای آزاد مردم بداند و انتخابات آزاد را پاس بدارد.
جهوری اسلامی ایران،نه جمهوری است نه اسلامی،چون اگر جهوریت است یعنی مردم حق حاکمیت دارند که اینگونه نیست یک فردی به عنوان ولایت فقیه مطلقه بر مردم حاکمیت می کند.و اگر اسلامیت است که اصل اسلام بر مبنای عدالت و تقوا است. آیا چنین چیزی در ایران وجود دارد بجز اینکه قدرت را به جای اسلام واسلام را ابزاری برای سرکوب و کشتار مخالفان و نقادان قرار داده اند.همانطور که آقای خمینی گفت:"حفظ نظام اوجب واجبات است" و حقوق وآزادی مردم مهم نیست و باید این قدرت را حفظ کنیم. انتخابات و گزینش نمایندگان ، تبلور و تجلی حاکمیت، اراده و خواست شهروندان  نظام سیاسی است تا شهروندان در امر مشارکت، تعیین سرنوشت سیاسی و پازل قدرت دارای ارزش و جایگاهی باشند.
بنابراین این حکومت استبدادی علناً میگوید که به رای مردم نیاز ندارد. اما به چه چیزی نیاز دارد،به یک نمایش جهانی ، اینکه من مشروعیت نداشته ام را که این همه مردم با او مخالف هستند را در تلویزیون و تیتر خبرها منعکس کنند. لذا حضور مردم را در روز انتخابات در کف خیابان ها میخواهد با به تصویر کشیدن تلویزیونی بگوید من رای ام را از مردم گرفتم یعنی حضور مردم را در آن روز نیاز دارد تا به دنیا نشان بدهد که مردم ما آزادانه رای می دهند و ما یک نظام دموکراتیک،که مشروعیت ما حاصل از رای مردم است،یعنی نظام به نمایش صف های مردم نیاز دارد. وبا استفاده از جدیدترین ترفند،حکومت برای کشاندن مردم به پای صندوق رای است. و کاندیداهای انتخاباتی ، با اجازه و نظارت رهبری، در زمان مسئولیت های قبلی دست به چه جنایت ها و فسادهایی علیه مردم و جامعه نزده اند. حالا به هر نحو و شکلی و بیانی، حتی تهدید و وعده های بی اساس برای جذب و نزدیک کردن مردم به این نمایش استفاده می کنند.و ذهن مردم را با ایجاد گروه های چپ و راست یا اصلاح طب و اصولگرا، درگیر حاشیه ها و سیاست های دروغ خود قرار می دهند و مردم رابه سمت انتخابات انتصابی سوق می دهند.یعنی در دایره مافیای جنایت و فساد حاکم بر ایران هیچ مهره ای عزل نمی شود بلکه با مقامی دیگر جایگزین می شود.
حسن روحانی، رئیس جمهورایران گفته است که "بزرگترین خطر برای دموکراسی و حاکمیت ملی آن روزی است که انتخابات به تشریفات تبدیل شود" و "بعضی‌ها از کلمه رفراندوم خوششان نمی‌آید اما پایه انتخابات ما از رفراندوم بود".
هر چند مردم واقعا نسبت به گذشته آگاه تر و بیدار تر شده اند و شرایط اجتماعی و اقتصادی طوری است که فقر و فساد به جایی رسیده که کارد به استخوان مردم رسیده و اعتراضات زیادی انجام داده اند. وحتی در دوره 11دهم مجلس به جایی رسید که مشارکت مردم نسبت به دوره های سال های اخیر به حداقل رسید است.
با هوشیاری و تحریم انتخابات و رای ندادن به این نظام تنها راه جلوگیری از آلودگی ملی است. بحران آلودگی‌های دروغ، فریب، قربانی شدن منافع عمومی، استفاده سو از آرای مردم، ثروت ملی، بی‌اعتمادی عمومی، درون تیمی و... پیام روشنی است تا چشم اندازی برای آینده باز شود و مردم متوجه شوند که ما باید یک جانشینی برای این دولت داشته باشیم دولت آینده،دولتی که باید رعایت عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی همه ما رو بکند تا بتوانیم دررفاه و آبادانی و آزادی و مستقل زندگی بکنیم.
 رای ندادن،خود یک رای است!
در پایان با یک بیت از حافظ صحبت ها را به پایان می رسانم:»مصلحت نیست که از پَرده برون اُفتد راز / وَرنه در مَجلسِ رندان خبری نیست که نیست.!»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

با وجود ۱۳ متولی در حوزه حقوق کودک، اما اطلاعاتی از آن در اختیار نداریم

کد خبر :  ۳۶,۸۳۶ ۲۵ آبان ۱۴۰۰  ۲۰:۳۳ کد خبر :  ۳۶,۸۳۶ ۲۵ آبان ۱۴۰۰  ۲۰:۳۳ با وجود ۱۳ متولی در حوزه حقوق کودک، اما اطلاعاتی از آن در اختیار ن...